– Als ik met papa en mama in bad of onder de douche ga, dan dragen zij een zwembroek en bikini.

– Hè waarom, je gaat toch niet zwemmen?

Zomaar een gesprek in de klas. Het is de start van een gesprek waaraan meerdere leerlingen deelnemen. Er wordt nogal verschillend met bloot om gegaan zo te horen. 

Zo vertelt mijn vriendin aan de telefoon.
‘Wat vind jij daarvan, dat ouders zwemkleding dragen onder de douche of in bad?’, vraagt ze aan mij.

Bijzonder. Op een rare manier. Kijk dat kinderen op een gegeven moment op een leeftijd komen dat ze hun ouders liever niet bloot zien, begrijp ik. Andersom trouwens ook. Dat ouders hun kind op een gegeven moment ook de privacy gunnen. Maar zo jong. Wel samen douchen of in bad, maar niet bloot. Doe dat dan apart!

Daarbij, het doel van douchen is schoon worden. Bepaalde delen zijn lastig te “wassen” met zwemkleding aan. Ik vind het maar gek.

‘Hoe was dat bij jou thuis dan?’

Bij ons was en is bloot, blootgewoon. Onder de douche of in bad ben je bloot en de badkamer deur was van het slot. Privacy werd gegund. Maar moest je gelijktijdig in de badkamer zijn, dan was dat zo. En zo doe ik dat in ons huis nu ook met onze kinderen.

Ze stellen soms vragen of merken iets op. Wanneer nodig, krijgen ze antwoord, voor een kind begrijpelijk en dan is het klaar. Er wordt niet gek over gedaan. Tenslotte zijn we allemaal bloot geboren en mogen ze best het verschil weten tussen een jongen en een meisje.

Dat is toch BLOOTgewoon!?