Er is een patroon in huize JD geslopen de laatste tijd. Of misschien moet ik zeggen een (tijdelijke) hype. Vooral Eva vindt het geweldig. Sterker nog zij is er mee begonnen, zij heeft de hype, onbewust, geïntroduceerd. Mark vindt het te leuk en doet er graag aan mee. Ik schrik mij soms een ongeluk en maak mij, als de ‘hype’ te lang duurt, zorgen. En Saar? Saar zal vast denken dat wij gek zijn geworden met zijn allen.

In het begin vond ik het maar niks en vroeg ik mij af wat er was gebeurd in de tijd dat ik de kamer even uit was, maar ik begin er langzamerhand ook de lol van in te zien, doe er zelfs af en toe aan mee en word er ook nog goed in. Al zeg ik het zelf.

Het begon een week of drie geleden ineens.

Ik sprint naar boven om snel even iets te pakken en laat Eva alleen beneden. Als ik weer beneden kom, is het wel heel stil in de kamer. Ik kijk rond en zie Eva niet. Toch vreemd. Is ze achter mij aan naar boven gekomen? Weer sprint ik naar boven en kijk daar rond. Nee, geen Eva boven. Naar zolder kan ze niet gegaan zijn, dat zou ik merken. Snel terug naar beneden. ‘Eva? Waar ben je?’ Geen antwoord. Nog een keer rond kijken, maar nu wat beter. Achter de bank, achter de gordijnen, in de keuken, in de wc, maar geen Eva. Nog een keer vragen: ‘Eef, waar ben je? Zeg eens iets tegen mij!’ Dat laatste zeg ik vriendelijk, doch dwingend. Maar nog geen antwoord. Ik ga het maar eens op een lager niveau bekijken, op mijn knieën. En dan, als ik bij de eettafel aankom en wat stoelen aan de kant rol, zit daar strak achter tegen de muur, Eva, met haar knietjes opgetrokken. Als ze mij ook ziet, verschijnt er een glimlach van oor tot oor en komt er: ‘BOE!’, uit haar mondje. Hoewel ik ondertussen best een beetje bezorgd was, kan ik na dit aanzicht alleen maar glimlachen. Ze komt op mij aflopen, geeft mij een knuffel en zegt: ‘Mama, Eva stoppen!’ Ja schat, dat heb ik door, eindelijk.

Sindsdien is het zo, wanneer iemand de kamer verlaat, dan is de kans groot dat één van de achterblijvers of zelfs alle achterblijvers zich razendsnel verstoppen om vervolgens muisstil te wachten tot hij of zij gevonden wordt. En Saar?

Lieve Saar, later als je groter bent, dan weet je dat wij niet gek zijn. We spelen enkel verstoppertje.