De vakantie. Ik houd ervan. Lui lekker zonder wekker. Weet je het nog? Met die tekst ging ik offline. Het was, hoe zal ik het zeggen, nogal hoopvol. “Zonder wekker” liep iets anders.
Aangekomen op vakantie adres, waar de eerste nacht met recht een drama nacht genoemd mag worden, bedenkt onze jongste telg op dag twee de rest van de vakantie voor camping haan te spelen.
5.30 uur, voor mijn gevoel midden in de nacht, kraait (klinkt schattig, maar gelogen) huilt hij bij het ontwaken. Thuis krijgt hij in dat geval dan een schone luier, dikke knuffel, kus en een muziekje en kan hij zo een uur of anderhalf verder slapen. Maar 1: zo vroeg ontwaakt hij thuis niet en 2: hij start thuis altijd met gezellig gebrabbel. Zo dus niet op het vakantieadres.
En hij is niet de enige met een andere slaapgewoonte dan thuis. Ook zijn zussen hebben er last van. Doorslapen en uitslapen zijn ineens geen onderdeel meer van de gewoonte. Waar ik normaal zo blij van word en dankbaar voor ben, want ik weet echt wel dat we boffen met de slaapgewoontes van onze kinderen, schiet ik er nu een beetje van in de stress.
De oorzaak daarvan!? We zitten in een tent! Jep, dus dat. Elke poep en scheet is door de buren te horen. Wat erin resulteert dat ik elke dag rond 5.30 uur mijn bed uit sprint, onze kleine man en zijn knuffel uit zijn bed pluk om de komende 2,5 uur als een sussende moeder hem stil probeer te houden.
Hoe dat eruit ziet?
Hij is elke ochtend echt van slag. Nadat ik hem uit bed heb geplukt, ligt hij welgeteld 2, hooguit 3 minuten in de holte van mijn arm met zijn hoofd tegen mijn borst. Dat brengt hem terug waar hij is: veilig bij mama en papa. Dan gaat hij rechtop zitten, lacht zijn liefste lach en start zijn dag. KLIMMEN! Voor ons is de belangrijkste taak om hem niet uit bed te laten vallen. Zijn zussen voegen zich snel bij ons, nadat zijn gehuil hen heeft wakker gemaakt. En laten zij het nou net fantastisch vinden zo’n bulldozer broertje. Met luid gelach wordt hij aan één kant aangemoedigd en aan de andere kant probeert zijn spastische moeder al het geluid te dempen.
Relaxed: Lui lekker zonder wekker.
Ik had het mij iets anders voorgesteld.
Ha Ha, zo herkenbaar, Wij hebben dus nooit gekampeerd toen onze kinderen klein waren. Met tussenpozen in de nacht wakker worden en duidelijk van je laten horen in een appartement is ook geen pretje.