High five, zwaaien, handen schudden, handkus, knuffelen en kussen op wang of mond. Er zijn nogal wat manieren om een kind te (laten) groeten. Alleen wat is nou goed? Mag een kind het zelf bepalen, bepalen ouders dat of bepaalt degene die groet dat?

Mijn mening:

Mag een kind dat zelf bepalen? JA!
Bepalen ouders dat? Ja en nee.

Bepaalt degene die groet? Nee! 

Een kind moet leren groeten. Dat hoort er nou eenmaal bij en vanaf een jaar of 1,5 kan je hem dat ook heel goed uitleggen en aanleren. Maar waar ik voorheen niet aan dacht, was de tijd daarvoor. De baby/dreumes tijd. De tijd waarin hij zelf nog niet groet, maar gegroet wordt. Door bekenden en minder bekenden. Zij besluiten hoe ze hem groeten, nog voordat jij met je ogen hebt geknipperd. In de meeste gevallen is het oké. Omdat je de mensen kent en weet, het is goed bedoeld. Een knuffel hier, een high five daar, knuffel en/of (hand)kus.

Maar dan de kennissen en onbekenden. Zwaaien, een high five of een handkus is wat  mij betreft prima. Knuffel wordt al minder. En een kus ? Nee, gewoon nee! Niet op de wang en zeker niet op de mond. Ik vraag mij überhaupt af waarom je een vreemde baby/dreumes zou willen kussen, zeker op de mond! Het is niet je eigen kind en terugkussen doet hij niet. Denk er eens over na, dat je ongevraagd wordt opgepakt, tegen een borst wordt gedrukt en een stel natte lippen voelt smakken. Hè bah! Wat zou jij doen? Precies, jezelf loswurmen!

Gepaste afstand is gewenst en vind je hem echt om te knuffelen en kussen, vraag dan de mening van zijn ouders. Dring je niet ongevraagd op aan een kind.