Voor ik het weet gebruik ik mijn pas en betaal ik voor het afzichtelijke ding.

Dat ding waarvan ik altijd heb geroepen dat het onzin is. Een betuttelend iets. Iets van deze tijd. Een tijd waarin we bang zijn voor van alles. Al voor een schrammetje. Ik heb er nooit één gehad en mijn vriendjes en vriendinnetjes ook niet. Iedereen is goed door de strijd gekomen. Sterker nog als iemand het wel had, dan wist je dat er iets niet in orde was.

Tegenwoordig is het iets normaals. Niet meer alleen voor als er iets aan de hand is. Het hoort bij het straatbeeld van 2017. Voor het geval dat. Omdat er meer verkeer is. Meer deelnemers en sneller vervoer. Jong en oud heeft het. Vooral de jonkies en de oudjes en een aantal daartussenin ook.

Het is een mode ding. Niet dat het mooi is of dat je er de show mee steelt. Integendeel juist. Maar…je valt wel op! Je hebt bekijks.

Of ik er één heb!?

Nee joh, ben jij gek! Tenminste niet in mijn maat. Ik bezit er nu wel één. Daar heb ik net voor betaald. Ik stop hem in mijn tas en vraag mij af hoe het heeft kunnen gebeuren. Het antwoord is simpel: onze kleine meid Saar.

Saar zal het prachtig vinden! Zo mooi dat ze hem zelfs zal dragen als ze naar de winkel gaat, lopend, met haar vader.

Want als ik mee ga, blijft dat ding thuis.

Een helm op de fiets vind ik al overdreven, laat staan als je met de benenwagen gaat!

Wat vind jij van een helm op de fiets, zin of onzin?