Huize JD heeft een virus te pakken. Een groen, plakkerig, vies virus dat zich vastklampt in je hoofd. En daar het liefst zo lang mogelijk zijn intrek neemt. Het begint altijd bij één, maar al snel breidt het zich uit en voor je het weet is iedereen bewoond. Van neus tot holtes, keel en oren.

Bijna iedereen! Manlief blijft onbewoond en komt ongeschonden uit de strijd.

‘Waarom is dat, waarom jij wel en ik niet?’, vraagt hij zich hardop af.
Nou dáár weet ik het antwoord wel op!

Misschien omdat:

1. Jij niet al vanaf 2012 elk jaar zwanger bent geweest van onze kinderen.
Ik wel. Klein detail.

2. Jouw weerstand dus nog intact is.
Misschien onnodig om te vertellen, maar mijn weerstand heeft iets te lijden gehad onder eerder genoemde.

3. Jij sport in de buitenlucht. Elke week!
Mijn sport (tot nu toe): minstens 5x de trap op en af lopen. Met 3 kinderen of volle wasmand. En heen en weer naar school en supermarkt. Telt dat ook? 

4. Jij elke dag naar je werk gaat.
Ik word elke dag minstens 30x recht in mijn gezicht gehoest of geniesd. Met klodders en al. Jij mist al die FUN!

5. Het enige wat jij overdag op schoot hebt, je pc is.
Bij mij liggen er drie warme hoopjes op mijn schoot te broeien.

6. Jij geen zakdoekje aanraakt.
Ik daarentegen ben de hoofdsponsor van de zakdoekjes fabrikant. Ik poets al die snottebellen weg. Soms slingert er hier en daar nog een zakdoekje rond. Op tafel, de vloer, de bank. Ja, vies, ik weet het.

7. Jij als jij ziek bent op bed kan liggen. De hele dag!
Ik ben moeder en drie kinderen willen graag verzorgd worden. All inclusive! In bed blijven liggen is geen optie.

Moet ik nog verder gaan of is het wel duidelijk? 😉